GV(H)D!
Jeuk en uitslag rukten al een week op, van mijn polsen naar mijn schouders, kruipend over m'n oren, langs mijn voorhoofd, kriebelend door m'n wenkbrauwen. En aan de achterkant abseilend naar beneden over nek, schouderbladen en rug. Intussen rukt ook een front op vanuit de hielen, naar boven, scheenbeen, kuiten, knieen.
Niet heel erg allemaal, met een beetje vaselinecreme was het allemaal wel te behappen, maar in het ziekenhuis denken ze daar anders over. Het is waarschijnlijk een uiting van Graft Versus Host Disease. De graft (NL: de 'ent') - ofwel de nieuw geïmplanteerde bloedstam - keert zich tegen de Host, de gastheer - ik dus - en veroorzaakt allergische reacties. Op zich niet een slecht teken: het nieuwe bloed roert zich blijkbaar en dat is wat ervan verwacht wordt. We hopen tenslotte dat het op een dag de resterende tumorblasten in mijn lichaam gaat opruimen, daar is al deze ellende tenslotte om begonnen.
Maar deze aanval betekent ook een aanslag op mijn lever en zal vroeg of laat leiden tot het disfunctioneren van het darmsysteem. Dus moet er snel en hard worden ingegrepen. En dat gebeurt in de vorm van een flink zware dosis van het oude vertrouwde prednison. Wellicht herinner je je dat nog uit de beginfase van mijn behandeling: dat spul waar ik behoorlijk hyper van werd en niet van kon slapen. Wel balen, in plaats van minder pillen, alleen maar weer meer. En weer een traject dat afleidt van het simpelweg 'beter' worden.
Vanmorgen ben ik begonnen met de eerste dosis prednison. Ik ben benieuwd wat het gaat brengen. Na verwachting zit ik er wel een maand of wat aan vast. De afgelopen weken heb ik doezelend met mijn hoofd onder water doorgebracht, de uren wegsuffend. Hoe zal dat nu zijn? Wordt ik weer opgezweept tot een overdaad aan activiteit? Kan mijn lichaam dat wel aan in zijn huidige toestand? Hoe wordt de nachtrust? We zullen het zien. Misschien moet ik mezelf vastbinden in bed.
Een mogelijk positieve bijwerking zou kunnen zijn dat ik mijn eetlust terug krijg. En hoewel dat de laatste dagen sowieso alweer iets beter ging, zou dat wel een hele opluchting zijn. We wachten af...
PS: nog geen uitslag van de Rein-heidsmeting van mijn bloed. Waarden zien er verder wel goed uit.
Niet heel erg allemaal, met een beetje vaselinecreme was het allemaal wel te behappen, maar in het ziekenhuis denken ze daar anders over. Het is waarschijnlijk een uiting van Graft Versus Host Disease. De graft (NL: de 'ent') - ofwel de nieuw geïmplanteerde bloedstam - keert zich tegen de Host, de gastheer - ik dus - en veroorzaakt allergische reacties. Op zich niet een slecht teken: het nieuwe bloed roert zich blijkbaar en dat is wat ervan verwacht wordt. We hopen tenslotte dat het op een dag de resterende tumorblasten in mijn lichaam gaat opruimen, daar is al deze ellende tenslotte om begonnen.
Maar deze aanval betekent ook een aanslag op mijn lever en zal vroeg of laat leiden tot het disfunctioneren van het darmsysteem. Dus moet er snel en hard worden ingegrepen. En dat gebeurt in de vorm van een flink zware dosis van het oude vertrouwde prednison. Wellicht herinner je je dat nog uit de beginfase van mijn behandeling: dat spul waar ik behoorlijk hyper van werd en niet van kon slapen. Wel balen, in plaats van minder pillen, alleen maar weer meer. En weer een traject dat afleidt van het simpelweg 'beter' worden.
Vanmorgen ben ik begonnen met de eerste dosis prednison. Ik ben benieuwd wat het gaat brengen. Na verwachting zit ik er wel een maand of wat aan vast. De afgelopen weken heb ik doezelend met mijn hoofd onder water doorgebracht, de uren wegsuffend. Hoe zal dat nu zijn? Wordt ik weer opgezweept tot een overdaad aan activiteit? Kan mijn lichaam dat wel aan in zijn huidige toestand? Hoe wordt de nachtrust? We zullen het zien. Misschien moet ik mezelf vastbinden in bed.
Een mogelijk positieve bijwerking zou kunnen zijn dat ik mijn eetlust terug krijg. En hoewel dat de laatste dagen sowieso alweer iets beter ging, zou dat wel een hele opluchting zijn. We wachten af...
![]() |
Mijn gereedschapskist met het grootste deel van de ochtend- en avondpillen. Daarnaast nog wat ondersteunend spul. Wordt voorlopig niet minder ;) |
PS: nog geen uitslag van de Rein-heidsmeting van mijn bloed. Waarden zien er verder wel goed uit.
Jeetje jeetje jeetje wat een puzzel is het om beter te worden. In ieder geval Super fijn dat je waarden goed zijn. En ik ga heel hard hopen dat het bloed van Rein alleen wat jeuk geeft en daarna de zo gewenste verlichting. Liefs Suus
BeantwoordenVerwijderenPffff wat rottig, sterkte Herman!!
BeantwoordenVerwijderenBlijf volhouden.
BeantwoordenVerwijderenDenk aan je.
Lotty🌻🌷🌱⚘🐥
Wat een klim Herman! Er is een ander mooi liedje van Acda & de Munnik.
BeantwoordenVerwijderen"Vandaag ben ik gaan lopen".
Over ondanks alles je weg banen, zoals jij de afgelopen maanden heb gedaan. Sterkte op het volgende stuk! Je bent al zo ver gekomen.
"Waar ik gelopen heb
Is van nu af aan een weg"
Groet, Sia
Veel Sterkte Herman. Zoek vooral ook afleiding en probeer je focus te verleggen. Hopelijk brengt het je Rust, Regelmatigheid en Reinheid. Per slot van rekening zijn we hiermee opgevoed ;)
BeantwoordenVerwijderenLiefs van Sietske Hintzen
Balen van de tegenvaller Herman! Hoop dat het meevalt met de effecten. Reins stamgasten zijn kennelijk opstandig, viel te verwachten natuurlijk, maar gelukkig zijn ze wel actief. Kleine opsteker: borreltje gister was erg gezellig, al hebben we je enorm gemist. Hou je taai!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenMijn hemel, deze ziekte is echt een bergetappe met een ongeeveraard aantal cols van de buitencategorie. Je geduld wordt ernstig op de proef gesteld. En dat van je naasten ook. Maar zoals Frits hierboven al aangeeft; Balen van de tegenvaller, hopen dat het meevalt met de effecten, Reins stamgasten zijn kennelijk opstandig maar wel actief.
BeantwoordenVerwijderenBlijf knokken Herman ! Soms verstand op nul, daarna weer full force ertegen aan ( doe ik ook) !
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groeten van Dick
.
Sterkte Herman - je beproeving is zwaar; maar 'you can do it'! Zoveel om voor te strijden... Lieve groet, Ingrid
BeantwoordenVerwijderen