Het zeilmeisje is terug!

Velen vragen hoe het onze Nikki vergaat, die eind november het ruime sop koos.
Sinds gisteren is ze terug! Vol verhalen.

Het is een fantastische ervaring geweest. Hard gewerkt, veel geleerd en genoten van het zeeleven.
De dagen begonnen voor Nikki en Eline met het doen van hun metingen. Daarna ontbijt en 3-4 uur schoolwerk doen. De rest van de tijd zeilen en het schip schoonhouden. Alle trainees liepen 2x per etmaal wacht. Tijdens de wacht was het vaak hard werken, dat gaat de hele nacht door, zeker toen er in het Caribisch gebied ook vaker overstag gegaan werd. Maar ook op de oceaan met ruime wind steeds zeilen op en af zetten, afhankelijk van de wind.

De oversteek van Tenerife naar Tobago ging voorspoedig, in minder dan 3 weken. Onderweg scheurde wel het grootzeil. Terwijl er verder gevaren werd met een noodzeil werd de scheur met man en macht dichtgenaaid, zodat het grootzeil na enkele dagen weer bruikbaar was en het tijdverlies gering.

Eenmaal in de Carib werd gezeild van eiland naar eiland, over een diepblauwe zee. Gouden stranden werden aangedaan en er werd gehiked over groene eilandbergen. Intussen stoomde men de trainees klaar voor de twee opeenvolgende 'scheepsovernames' die gepland stonden aan het eind van de rit. De trainees kregen dan de volledige verantwoordelijkheid over het schip.
Iedereen kon solliciteren naar een aantal functies. Nikki ging op voor scheepsarts en deckhand en heeft beide rollen successievelijk mogen vervullen. Super leerzaam! Als arts kreeg ze het druk toen de halve bemanning tussen stekende kwallen was komen te zwemmen. En ik hoop haar ervaringen als deckhand ooit nog op de Jacob van Berlijn te mogen aanschouwen.

Intussen verliep het onderzoek naar tevredenheid. De PH meter bleef werken en dagelijks werden er samples ingevroren in de scheepsvrieskisten. Daar ligt nu het hele pakket, goed dichtgetaped en voorzien van de belofte van de kapitein om het in bevroren staat af te leveren bij terugkeer in Nederland. Daar duimen we dan voor...

Ik heb niets dan lof voor hoe Masterskip deze jonge mensen heeft begeleid en ze heeft laten ontdekken wat ze allemaal in zich hebben. Ook het schoolwerk is onderdeel daarvan, die halve dagen zelfstudie aan boord - met begeleidende docenten als vraagbaak - leveren vaak eerder voorsprong dan achterstand op ten opzichte van de klas thuis.
Voor Nikki en Eline zijn ook de fondswerving en het onderzoek leerzaam geweest. Maar ook zonder die elementen is dit een reis die ze hun hele leven niet zullen vergeten en die mogelijk bepalend zal zijn voor keuzes die de komende jaren gemaakt gaan worden.
Als je een avontuurlijk kind op 4/5 VWO hebt dan moet je zeker overwegen om haar/hem deze kans voor te leggen. Het is de moeite zeker waard. Zie www.masterskip.com en de facebook pagina. Er zijn diverse informatieavonden deze maand.

Al met al was het een fantastische ervaring. Nikki mist de hele groep enorm, nog los van het schip en het lekkere weer. Intussen heeft ze eigenlijk net de periode met de grootste ellende van mij gemist - al had ik haar wel een keer in tranen op de whatsapp - en komt ze precies op het goede moment weer terug. En daar zijn we natuurlijk dubbel blij mee!


Op de kluiverboom
De bunks, hangmatten en werk/eet tafel

schoolwerk
Aan land

Onderzoek
Onderzoek
Heerlijk!
Hiking


Reacties

  1. Wow, fantastisch! Wat een prachtige leerzame ervaring! Dank voor deze fascinerende blog! Gefeliciteerd, Nikki!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat super leuk te lezen en wat een geweldige ervaring voor Nikki.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat fijn dat we even mee mochten lezen en leven. Ook fijn dat ze weer thuis is.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. prachtige ervaring Nikki! Als je het adres van Kayte hebt stuur dan dit bericht aan haar door. Misschien wel wat voor haar! Hartelijke groet, Ton Ph.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Log in with your Google account for the best results.
Don't forget to press Publiceren after robot check.
If you post Anonymous, mention your name in the post please!!

Popular posts

6 jaar later

Tweelingbroer

De kunst van het stilliggen