Beeld

Kop, keel, kots verhinderen me iets te schrijven. Hier wat plaatjes.

vanavond 2x naar radiologie vanwege kapotte infuurslijn
Biefstuk in een zakje.  Transfusie.

Haar valt massaal uit

Lyd to the rescue

resultaat

Bij elkaar erg taaie dagen. Gewoon eten is er niet bij, ook niet lezen, film kijken, luisterboek luisteren, schrijven etc. Ik lig zoveel mogelijk stil.
Tot later!

H

Reacties

  1. Eline Hintzen12 maart 2019 om 08:44

    Stay strong lieve vader! Duizend handen dragen je❤

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ingrid Guepin12 maart 2019 om 14:56

    Alle kaarsjes die ik heb branden voor je lieve Herman... hoe moeilijk ook; you can do it (stil liggen...). Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bieb12 maart 2019 om 17:58

    Sterkte lieve Herman! Think of you !! ��

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Huub12 maart 2019 om 18:53

    Stay strong, denk aan je!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Susanne Baalman12 maart 2019 om 19:08

    Hoe ging je liedje ook alweer? Rustig ademhalen whoohoohoo...hang in there Hermanator! 🍀🍀🍀

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Birgitte12 maart 2019 om 22:01

    Laat t over je heen komen held, je kan het! Denk aan je

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Emily Gordts12 maart 2019 om 22:24

    Je wil het, je kan het en je doet het!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Diggie12 maart 2019 om 22:40

    Still here with you cuz 💪❤💪

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Unknown13 maart 2019 om 01:58

    Stil liggen en ademhalen. Moeilijke opdracht om niet meer te doen dan dat. Liefs, denk aan je. Louise

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ymke13 maart 2019 om 08:35

    Ohhh heftig dank voor het delen.houd vol!!! n=1

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Peter Kolmeijer13 maart 2019 om 10:13

    Sterkte en hou je haaks herman

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Rutger Kriek13 maart 2019 om 14:44

    Grrrr, heftig, vooral voor iemand als jij die altijd wat te doen wil hebben. Al kun je maar bloggen, lezen of Netflixen, maar dat dus ook niet. Sterkte jongen. We denken heel veel aan je.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Unknown13 maart 2019 om 16:01

    Ik weet zeker dat je dit ook gaat overwinnen. Blijf knokken Herman, later (op een terrasje bv. ?) kijken we er erop terug.
    Je kamermaatje Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Anoniem13 maart 2019 om 22:22

    Houd vol beste Herman. Het is niet voor niets. Helpt muziek je? Hier is een van mijn favorites:
    https://www.youtube.com/watch?v=a1TqpH6PZBo. Het heet ook nog In the blood! No pun intended. Veel liefs, Ton

    BeantwoordenVerwijderen
  15. jackdocters14 maart 2019 om 10:14

    Als je al zoveel voor je kiezen hebt gehad Herman, dan kom je hier ook zonder al te veel keerscheuren doorheen. Komt allemaal goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Pik14 maart 2019 om 21:29

    Sterkte Hermanman

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Marcus Polke15 maart 2019 om 12:35

    Dear Herman, seeing your smile on the pictures above is the most precious sunray of my day. Be super-strong, sending you my best vibes. Marcus

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Log in with your Google account for the best results.
Don't forget to press Publiceren after robot check.
If you post Anonymous, mention your name in the post please!!

Popular posts

6 jaar later

Afbeelding
3-0 voor de blastendoders Gisteren was het 6 jaar geleden dat ik gebeld werd door de dokter. Het bleek een breekpunt in mijn leven. Terwijl ik toen, naar huis zwierend op mijn stepje, dacht dat het mijn laatste rit was, bleek dit het begin van een nieuw bestaan. Het begon ook als nieuw leven. Na een incubatietijd, waarin infuusleidingen mij als navelstrengen verbonden met het kloppende hart van het ziekenhuis, werd ik plotsklaps weer de wereld ingesmeten. Glibberend en glijdend over de ijsbaan van onzekerheid, eerst niet in staat om te staan of te lopen, daarna niet wetend wie ik was of wat ik hier deed, begon ik aan mijn nieuwe bestaan. Net als een baby ontving ik vaccins om mijn nieuwe immuunsysteem weerbaar te maken - helaas zonder veel resultaat - en moest ik leren te praten in de taal van mijn nieuwe zijn. 'Wat doe je in het dagelijks leven?' werd snel een verhaal over ziekte - wat overigens meestal goede gesprekken oplevert - maar gaandeweg voegde zich nieuwe inhoud toe e...
Meer lezen

Tweelingbroer

Afbeelding
In maart 2019 onderging ik een stamceltransplantatie. De nieuwe cellen werden geoogst uit het bloed van mijn broer. Om plaats te maken voor de nieuwkomers werd ik eerst zo goed als dood gemaakt. Full-body bestraling en heftige chemo. En dan hopen dat het nieuwe bloed zou aanslaan. Daarna een traject met vallen en opstaan. Aanvankelijk strompelend. Gaandeweg sterker wordend, wennend aan die rare neuropathie, lerend te accepteren en om te gaan met beperkingen. Maar de oorlog in mijn lichaam, met aan de ene kant het nieuwe bloed - afkomstig van mijn broer - en aan de andere kant mijn 'eigen' weefsels, blijft latent aanwezig en wordt slechts onderdrukt door gebruik van prednison. Bij de minste aanleiding, zoals slaaptekort, koude of ziekte, vlammen de onlusten op en doet het hele lichaam pijn. Ik vraag me weleens af wie er aan de winnende hand is, in die sluimerende oorlog. Zou het DNA van  Rein  langzaam ook de omringende organen binnendringen? Of blijft het beperkt tot de bloedc...
Meer lezen

De kunst van het stilliggen

Afbeelding
Ik struikelde net over een toen niet-gepost verhaal dat ik vorig jaar schreef aan het begin van de Nederlandse zomer. (Nu heb ik het alsnog geplaatst) . Ik beschreef daarin hoe ik voor het zoveelste jaar op rij ziek werd in Amsterdam, onder invloed van het slechte weer en rondgaande virussen en hoe ik dat lot liever accepteerde dan op de vlucht te slaan. Dit jaar stond ik er anders in. Door alle drukte en het vele Europese bezoek heb ik zelfs in Kaapstad enkele maanden ziek en kwakkelend doorgebracht, uiteindelijk wederom uitmondend in een longontsteking. Toen die bestreden was, vond ik het wel mooi geweest. Tijd om het heft in eigen hand te nemen. Eind april in Nederland aangekomen was het nat, koud, guur. Ik sprak met de kinderen af op een terras buiten, onder warmtelampen. Thuis in een besloten ruimte zitten met z'n allen durfde ik niet aan. De dag erna heb ik het vliegtuig naar Italië genomen. Dat werd het begin van een rondreis, door Italië, Spanje en Portugal. Deels alleen, ...
Meer lezen