Bannelingen
Vandaag is Lydia jarig!! De derde Kerstdag, bij ons altijd de belangrijkste.
Maar ook de overige dagen rondom kerst vormen elk jaar weer een heerlijke tijd. Een ongehaaste sfeer thuis, het niemandsland tussen twee jaren in. Een relaxed en gezellig samenzijn.
Ditmaal heb de kersttijd alleen op afstand mee mogen maken. Zowel van thuis als van veel vrienden en familie bereikten me mooie verhalen. Over heerlijk eten en drinken en over prachtige oorden die bezocht worden. Allemaal vitale mensen die genieten van het leven. Ik keek foto's terug van de tocht die we vorig jaar naar Terschelling maakten rond Oud en Nieuw - we woonden toen nog aan boord van de Jacob van Berlijn. Wat een energie en vrolijkheid toen.
Daarbij vergeleken is het hier maar saai in het ziekenhuis. Men doet z'n best om er wat kerstsfeer in te krijgen, er staan zelfs speciale kerstgerechten op het menu, maar je voelt je toch al snel een gevangene. Een banneling, tegen wil en dank opgesloten - ontrukt aan zijn eigen volk.
Toch beschouw ik mezelf hier als een gezegend mens. Ik ben dan wel gescheiden van mijn geliefden en kan niet delen in al hun feestvreugde, maar ik heb nog wel dagelijks contact, ik word wel bezocht en ik word goed gevoed en verzorgd.
Kijk dan naar al diegenen die verbannen zijn zonder deze luxe. Vluchtelingen, politiek gevangenen, gastwerkers - mensen die zich om politieke of economische redenen ver weg van hun geliefden bevinden. Zonder mogelijkheid om te bellen of te appen, zonder bezoekuren, zonder hoop op spoedige hereniging.
Ik mag dan misschien slechts een 50% kans hebben dit avontuur te overleven, hoe groot is de kans voor een vluchteling uit Syrië dat hij zijn familie ooit weer levend in de armen kan sluiten? Vermoedelijk veel lager. Je kunt beter leukemie hebben in Nederland dan geboren worden in Aleppo.
Daarom draag ik deze kerst op aan allen die het minder goed hebben dan ik. Allen die het zonder hun geliefden moeten stellen, allen die leven in onmetelijke onzekerheid, allen die niet bij machte zijn om hun lot te beïnvloeden.
En mochten mij nog meer kerstjaren gegeven worden, dan zal ik vanaf nu - een klein beetje - weten hoe het is om banneling te zijn. Ik zal de pijn weer kunnen voelen en me beseffen hoe ongelofelijk goed we het hebben. Zelfs al heb je leukemie.
Laat dit weer iets zijn dat deze ziekte mij geleerd heeft.
Maar ook de overige dagen rondom kerst vormen elk jaar weer een heerlijke tijd. Een ongehaaste sfeer thuis, het niemandsland tussen twee jaren in. Een relaxed en gezellig samenzijn.
Ditmaal heb de kersttijd alleen op afstand mee mogen maken. Zowel van thuis als van veel vrienden en familie bereikten me mooie verhalen. Over heerlijk eten en drinken en over prachtige oorden die bezocht worden. Allemaal vitale mensen die genieten van het leven. Ik keek foto's terug van de tocht die we vorig jaar naar Terschelling maakten rond Oud en Nieuw - we woonden toen nog aan boord van de Jacob van Berlijn. Wat een energie en vrolijkheid toen.
Daarbij vergeleken is het hier maar saai in het ziekenhuis. Men doet z'n best om er wat kerstsfeer in te krijgen, er staan zelfs speciale kerstgerechten op het menu, maar je voelt je toch al snel een gevangene. Een banneling, tegen wil en dank opgesloten - ontrukt aan zijn eigen volk.
Toch beschouw ik mezelf hier als een gezegend mens. Ik ben dan wel gescheiden van mijn geliefden en kan niet delen in al hun feestvreugde, maar ik heb nog wel dagelijks contact, ik word wel bezocht en ik word goed gevoed en verzorgd.
Kijk dan naar al diegenen die verbannen zijn zonder deze luxe. Vluchtelingen, politiek gevangenen, gastwerkers - mensen die zich om politieke of economische redenen ver weg van hun geliefden bevinden. Zonder mogelijkheid om te bellen of te appen, zonder bezoekuren, zonder hoop op spoedige hereniging.
Ik mag dan misschien slechts een 50% kans hebben dit avontuur te overleven, hoe groot is de kans voor een vluchteling uit Syrië dat hij zijn familie ooit weer levend in de armen kan sluiten? Vermoedelijk veel lager. Je kunt beter leukemie hebben in Nederland dan geboren worden in Aleppo.
Daarom draag ik deze kerst op aan allen die het minder goed hebben dan ik. Allen die het zonder hun geliefden moeten stellen, allen die leven in onmetelijke onzekerheid, allen die niet bij machte zijn om hun lot te beïnvloeden.
En mochten mij nog meer kerstjaren gegeven worden, dan zal ik vanaf nu - een klein beetje - weten hoe het is om banneling te zijn. Ik zal de pijn weer kunnen voelen en me beseffen hoe ongelofelijk goed we het hebben. Zelfs al heb je leukemie.
Laat dit weer iets zijn dat deze ziekte mij geleerd heeft.
Gefeliciteerd met Lydia! Fijne 3e kerstdag. 😘
BeantwoordenVerwijderenVoor ons allemaal goed om te bedenken hoe goed we het hebben vergeleken met al die mensen die je opnoemt. Herman. En van harte gefeliciteerd met de verjaardag van Lydia. Wat een geschenk dat jullie elkaar destijds gevonden hebben. Warme groet, Ton
BeantwoordenVerwijderenMooi gerelativeerd Herman. Ik hoop van harte dat je volgend jaar weer samen met Lydia kerst en haar verjaardag kan en mag vieren! Jullie zijn een mooi stel mensen. Gefeliciteerd met Lydia. Groetjes Gijs
BeantwoordenVerwijderenSometimes they say that there is no happiness in comparing; though sometimes you do learn from it, I think, as you prove here! En natuurlijk gefeliciteerd met je lieve Lydia’s verjaardag! xxx
BeantwoordenVerwijderenBijzondere reflectie Herman, en mooi onder woorden gebracht: veel dank voor het delen van dit kerstbericht. We hebben het enorm goed met zijn allen, maar ik voel steeds meer dat we in een samenleving leven waarin er onvrede heerst terwijl we op de piek van een economische boom zijn. Ik maak me af en toe zorgen hoe dat gaat zijn in de toekomst, bij een bear market en het steeds meer opraken van onze natuurlijke resources. Ik praat er graag met jou in 2019 verder over, bij kerst of daarvoor! En van harte gefeliciteerd met Lydia! Warme groet, Don
BeantwoordenVerwijderenMooie beschouwing... en zo waar!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met Lydia, volgend jaar moeten jullie het maar uitgebreid gaan vieren...
Lieve groet, Ingrid
Zo mooi Herman!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met Lydia, ook zij heeft het beslist niet makkelijk. Gisteren hebben wij een Kerststallen ronde gedaan en kwamen ook langs een kapel. Ik heb een kaarsje voor je aangestoken.
BeantwoordenVerwijderenKomt allemaal goed.
What a beautiful reflection, dear Herman. Deepest thank you, Fabiola
BeantwoordenVerwijderenJemig Herman in mijn beperkte kennis van de bijbel, het leerboek van een geloof van de vele, ervaar jij volgens mij dat wat er in de bijbel ook staat beleerd;
BeantwoordenVerwijderen