Ziekenhuispraat (Update)

Ditmaal is mijn verblijf in het ziekenhuis minder rustgevend dan vorige week. De tijd vliegt voorbij zonder dat ik aan schrijven toe kom.
Deels is dat het gevolg van een gezellige overbuurman hier op de zaal. Met hem vele uren pratend doorgebracht. Onderwerpen variëren van leven en dood, tot flauwe kankergrappen en schildertechnieken. Verder veel handelingen met infuuszakken, bloedafname, plascontrole etc. Ook werd ik op expeditie gestuurd naar de KNO-polikliniek om mijn oren te bekijken. Ik had last van tuitende en pijnlijke oren en een eventuele ontsteking moest worden uitgesloten. Gelukkig bleek na inspectie alles in orde. Na het KNO bezoek me gespoed naar de wekelijkse schilderklas. Hoogtepunt van de week, dus niet te missen!
Intussen voel ik me matig tot ok. Zeker beter dan afgelopen weekend, maar toch uitgehold door de chemo. Nog altijd misselijk, matige eetlust, hoofdpijn en algehele malaise.
De methotrexaat die gisteren is toegediend wordt weggespoeld met grote hoeveelheden glucoseoplossing. Vrijwel elk half uur moet ik plassen - mijn infuuspaal achter me aanslepend naar de WC. Dat plassen is mijn belangrijkste taak hier. Zodra de MTX-spiegel beneden de 0,1 mmol/liter daalt, mag ik naar huis. Vorige week werd op dinsdagmiddag al 0,16 gemeten. Nu zit ik te wachten op de uitslag van vandaag. Volgende meting is vannacht om kwart voor 3. Als alles goed is word ik morgen vroeg ontslagen.
En daarna breekt even tijd van relatieve rust aan. Weer aansterken, hopen dat misselijkheid en hoofdpijn weer afnemen. Mijn overbuurman heeft me op een idee gebracht. Hij gaat na deze behandeling een weekje naar Spanje. Helaas zit een vliegtocht nog niet voor mij in het verschiet, maar om toch even eruit te zijn hebben we een hotel op de Veluwe geboekt voor volgende week. Even twee dagen weg, doen alsof we met vakantie zijn, met de honden lopen en lekker eten - als dat weer gaat. Een heerlijk vooruitzicht!

-----
Update

Gisteren zat ik zowel in  een energievacuüm als in transitie naar huis en vandaag ben ik weer wat ingewikkelder stukjes aan het schrijven, dus hier vast even een korte update:

Uit de waarden van gisternacht bleek dat ik naar huis mocht. Methotrexaat was gedaald ruim onder de grens die gold als voorwaarde voor ontslag. Alleen de Hemoglobine - het rode bloed - was opeens aanzienlijk teruggelopen. Hoewel niemand precies kon duiden waarom dit was gebeurd, was het wel een verklaring voor mijn ongelofelijke energie-dip die ik sinds dinsdagmiddag had.
Ik was die dag met goed gevoel begonnen, voelde me zelfs aansterken en heb met passie zitten - staan zelfs - schilderen. Maar daarna zakte ik in elkaar en heb eigenlijk alleen maar geslapen - en geplast.
Dus werd mij gisteren voor de eerste keer een bloedtransfusie voorgeschreven. Voor mij best spannend. Je krijgt toch vreemd bloed in je aderen gespoten - dat kan tot allerlei allergische reacties leiden. Vooraf wordt er een kruistest gedaan, waarbij mijn bloed gematcht wordt met het donorbloed. Daarmee worden de grootste risico's uitgesloten. Niettemin bekroop mij een onheimelijk gevoel toen het rode vocht door de transparante buisjes richting mijn arm kroop.
Het ging uiteindelijk allemaal prima, al bleef ik de rest van de dag nog zo slap als een vaatdoek. Lydia kwam mij ophalen en thuis wachtte dochter Eline me op. Erg gezellig. Na vertrek Eline heb ik alleen maar geslapen.
Vandaag lijkt alles weer iets beter te gaan. Ik heb een doel: me helemaal fit en goed voelen voor onze grote vakantie op de Veluwe! Maandag vertrekken we, nog 4 dagen om bij te komen.

vooruitzicht: de Veluwe

resultaat van schilderen vandaag