Slaapmuziek

Als gebruiker van een gezinspak prednison per dag is slapen een uitdaging. En slaap is een essentieel ingrediënt in het overleven van dit avontuur.

De kunst van het inslapen ligt in laten bezinken van alle gedachten die betrekking hebben op de werkelijke wereld. Gedachten zijn als plukjes stof, woest rond dwarrelend in de maalstroom van het hoofd. Het geestesoog volgt ze, laat zich door ze meevoeren, en wakkert zo de wervelwind verder aan, je in de opzwepende dans steeds verder van rust en slaap verwijderend.
Door ze één voor één te herkennen, en dan vooral de grote dikke boosdoeners die plannen tot actie herbergen, ze de wind uit de zeilen te nemen en ze naar de bodem te laten zakken, wordt het rustig en kan de slaap zijn werk doen.
Daarbij kan ik me dan meestal beperken tot die grote dikkerds. De kleine fantasieën en vrolijke gedachten vormen normaal gesproken geen barrière, zodat de fijne droom vaak al voor intrede van de slaap wordt ingezet.

Zo dus niet in het predpark van mijn huidige hoofd. Elk nietig vlokje dat rondspookt geeft aanleiding tot wakker blijven. De windstilte die benodigd is om alle gedachten en gedachtetjes naar de bodem te laten zakken vergt een opperste concentratie.
Gisteren kreeg ik wijze raad van mijn nichtje Joey. Zij heeft het tot haar werk gemaakt om mensen te helpen hun hersenactiviteit zodanig te temperen, dat effectievere communicatie met andere sociale zoogdieren (paarden, honden, katten etc) die niet behept zijn met een menselijke overactieve neocortex, mogelijk wordt. Zij ried me aan een focuspunt te nemen en daar al je zintuigelijke aandacht op te richten. De wind gaat dan langzaam liggen.

Vannacht hiermee experimenterend heb ik slaapmuziek ontdekt. Omdat kijken naar een punt lastig is met je ogen dicht, het voelen van je van de vincristine tintelende vingers in je bed alleen maar tot onrust leidt, het getik van 's buurmans infuus onregelmatig is en ziekenhuisgeur te nondescript om lekker op in te slapen, heb ik me maar tot Spotify gewend.
Zoeken op Sleep Music leidde me eerst naar kinderliedjes en vliegtuiggeruis. Toevoegen van het woord Therapy ging al beter. Esotherische klanken, met veel regendruppels, lage tonen en zwevende geluiden voeren je geest mee naar rustiger oorden en zowaar, de stofdeeltjes dalen langzaam neer.

Maar weest gewaarschuwd. Het blijkt een uitdaging voor de slaapcomponist om zich te beperken tot de dienstbaarheid van zijn a-ritmische, melodieloze muziek. Er is geen playlist waarbij na een nummer of drie het toch ging kriebelen bij de man achter de knoppen van de synthesiser. Opzwepende ritmes doen dan hun intrede, scherpe tonen vliegen binnen, melodieën vragen om aandacht. Een enkeling lijkt zijn roeping als succesvol componist van ringtones gemist te hebben.
De maalstroom wordt weer aangewakkerd, de vicieuze cirkel van rondspokende gedachtes opgestookt.

Daarom nu de publieksvraag van de dag: eenieder die een playlist kent die het een uur of 6-8 volhoudt om absoluut saai en zwevend te blijven, melde zich. Gaarne wel even geheel uitproberen, liefst zelf gebruikt. Een zelflerend artificieel intelligent MIDI-algoritme schrijven mag natuurlijk ook.

Hypnos, God of Sleep, painting by Brian McGregor